Gdy dziecko nie mówi, nie znaczy, że nie ma nic do powiedzenia. Często z racji zakłóceń rozwoju, dezorganizacji ulega również proces porozumiewania się. Dziecko nie zna innego niż mowa skutecznego środka, za pomocą którego mogłoby przekazać to, co chce powiedzieć. Wiele dzieci, szczególnie niepełnosprawnych, w takich sytuacjach krzyczy, płacze, jest agresywne lub po prostu izoluje się. Takie zachowanie jest niczym innym jak sposobem komunikacji, wołaniem o pomoc w zrozumieniu otaczających go sytuacji, tego co inni do niego mówią i czego od niego oczekują. Aby komunikat dotarł do odbiorcy musi być nadany. Jednak niekoniecznie za pomocą mowy. Aby było to możliwe, powstała komunikacja wspomagająca i alternatywna (ang. Augmentative and Alternative Communications – AAC). Jest ona obecnie standardowym postępowaniem rehabilitacyjnym jakie jest prowadzone na terenie naszej poradni.
Komunikacja wspomagająca wzmacnia i/lub uzupełnia mowę, pomaga w rozwoju mowy i języka oraz gwarantuje zastępczy sposób porozumiewania się, gdy osoba nie zaczyna mówić.
Od zawsze, w naszej poradni pracując z dziećmi w ramach wczesnego wspomagania rozwoju korzystamy z różnorodnych metod komunikacji alternatywnej. Ukończyliśmy szereg szkoleń w tym zakresie, nieustannie zdobywamy nowe umiejętności. Najczęściej w swojej pracy wykorzystujemy:
-
znaki przestrzenno – dotykowe
-
system symboli jednoznacznych
-
alfabet punktowy do dłoni
-
znaki manualne
-
gesty naturalne
-
znaki manualne MAKATON
-
alfabet palcowy (daktylografia)
-
znaki graficzne
-
PIC – znane jako Piktogramy w Polsce
-
PCS
-
System symboli BLISS
-
rysunki
-
litery, sylaby, wyrazy.